Gereksiz hayallerin kurulduğu bir gecenin ortasındaydık. Hayatta tek bir çivi bile çakamamışken, kurduğumuz medeniyetlerin haddi hesabı yoktu. Her çakmak sesinde birini öldürüp, birini yaşatıyorduk fütursuzca. İnsan hayallerle yaşar düşüncesinin ırzına geçmek üzereydik. Belki de yapmışızdır.
O gün, bir çok insanın hayatını kurtardık, nefes aldırdık, büyüttük, yaşattık, öldürdük. Cevapsız kalan tüm soruların üzerine, cevaplanamayacak bir çok soru ekledik. Çok fazla sigara içtik. Bunları yaparken, demiri döven ustanın sertliği ve kararlılığı vardı üzerimizde. Çelişkilerle çekişip durduk.
Cengiz, otobüs beklerken tanıştığı kızı anlattı uzun uzun. 3 dakikalık koca bir hayat kurmuştu. Sitem etti "dudaklarımı onurlandıran bu gece sizinle içtiğim sigara olmamalıydı" diye. Ve birbiri ardına gelen küfürler, restleşmeler ve durulmalar...
Kısacası, kendi hayatlarımızda bir bok olmayı becerememişken, başkalarının hayatlarında bir bok olmayı yine çok iyi becerdik.
Uyku gözlerini zehirlemeye başladıysa panzehir arama. Zevk al.
...
