Filistin'de ya da Afganistan'da Götün Var mı Çocuk Olmaya?

 

Her insan yaşamı boyunca yaptığı küçük ya da büyük çılgınlıkları, sohbet meclislerinde anlatmaktan büyük keyif duyar. Hepimiz yaparız bunu. İnce gülümsemelerle süsleyip gelen kahkalarla oturduğumuz yere güvenle yayılıp diğerlerinden gelecek çılgınca geçen günleri dinlemeye koyuluruz. Ya dersten atıldığımızı ya da babamızı uyutup yanağına sevgi dolu busemizi kondurmadan cebinden arabanın anahtarlarını çaldığımızı anlatırız. Ve yine güleriz. Marifetlerimiz bunlarla sınırlıdır çünkü.

Ama hiçbirimizin yaptığı, Filistin'de ya da Afganistan'da oyun oynamak için dışarı çıkan çocuklar kadar çılgınca olamaz. Buradaki çocukların hayatı çılgınca oynanan oyunlarla doludur. Bizler, babalarımızın gölgesinde oyun oynarken , Filistin'de ve Afganistan'da çocuklar uçakların gölgesinde oyunlarını oynar. Bizler, 8 taşı topumuzla devirip kaçarken, orada 8 minik beden devrilince kaçış başlar. Kaçış bitip evlerimizde rahatca nefes almaya başlarken, orada mezarlarda nefes alınmaya başlar. 

Savaş diyarındaki çocuklar evcilik oynamaz çünkü ev kavramı yoktur. Onların en sahici oyunları, birisi imam olur, diğerleri ise cemaat. Bir arkadaşları ölür, namazını kılarlar. Ve bizim sahte evciliklerimiz nasıl gerçek oluyorsa, onların namazları da gerçek olur. 

...