Kafamı Tamirciye Götürmem Gerek!

Rutin kelimesini hayatıma sokalı uzun zaman oldu. Sosyal yaşantım, bir sabah ansızın yatağımdan kalkıp gidiverdi. Üstelik yanağıma bir buse kondurmadan. Özlemiyor değilim. Kendimi Nikola Tesla kadar çaresiz hissediyorum. Beynim, İstanbul-Varşova hattında çalışan pilot gibi hep aynı güzergahta, aynı koordinatlarda gidip gelmekte.

Hayatın bu kötü günleri birbirni kovalarken, bir de yetmiyormuş gibi sigaraya zam geldi. Bi dalımız vardı, ona da sürekli balta vuruyorlar. Sigara öldürürmüş. Bu ülkede açlıktan ölenler var azizim. Biraz ilgi, alaka lazım. Neyse. Susuyorum küfürlerimi fişekleyip, birilerine fırlatmadan. Bi' sigara daha yakıyorum. Hatta gidip bi' paket daha alıyorum.

Eski günlerin anısına. Konya/2010